ഇത് ബാല്ല്യ കാലത്തിലേക്കുള്ള ഒരെത്തിനോട്ടം ആണ്... എത്ര സുന്ദരമായിരുന്നു.........ആ കാലം.ഉത്തരവാദിത്തങ്ങളും,ജീവിതത്തിന്റെ കൂട്ടലും,കിഴിക്കലും ഒന്നും ഇല്ലാതെ.....സര്വ്വാംഗസ്വാതന്ത്രത്തോടെ പാറിനടന്ന......ആ...കാലമൊരുനെടുവീര്പ്പോടുകൂടി അല്ലാതെ ഓര്ക്കുവാന് സാധിക്കുന്നില്ല.ഒപ്പ, തീരാത്ത നഷ്ടബോധവും....ഇത് പറയുമ്പോള് എന്റെ മനസ്സില് മായാതെ നില്ക്കിന്ന ഒരു സംഭവം ഉണ്ട് .ഞാന് അക്ഷരം പഠിച്ചത് പലസ്ഥലങ്ങളില്,വ്യത്യസ്ത ഗുരുനാഥന് മാരുടെ ശിക്ഷണത്തിലായിരിന്നു.ത്രാച്ചേരിമുട്ടേല് ഗുരുമന്ദിരത്തിനോട് ചേര്ന്ന് ഓലകൊണ്ട് കെട്ടിമറച്ച ഗുരുകുലത്തില് ,താഴെ നല്ല പൂഴിമണല് വിരിച്ച് അതിന്റെ മുകളില് പലക ഇട്ടിരുന്ന് ഞാന് ആദ്യാക്ഷരങ്ങള് ഏറെ കുറേ ഹൃദിസ്ത്മാക്കി,പിന്നീട് കുറച്ച് നാള് അമ്മവീടിനടുത്ത് പൂച്ചവാതുക്കല് രാമനാശാന്റെ യടുത്ത് ,അതിന് ശേഷം വീടിന് കിഴക്ക് തെക്ക് മാറി “പമ്മീശ്ശരന്റെ” പലചരക്ക് കടയ്ക്കടുത്ത് അങ്കണവാടിയിലായി പഠിത്തം .അവിടുത്തെ ലളിത ടീചറും ,രത്നമ്മ ടീച്ചറുംഎനിക്ക് അറിവിന്റെ വെളിച്ചം പകര്ന്ന് തന്നു. ഇനിയാണ് സഭവം ...........വെറും സംഭവം അല്ല....നല്ല വേദനയുള്ള ഓര്മകള് .......................എന്റെ വീട് അന്ന് പാടത്തിന് നടുവില് ഒരു വീട് വെക്കുവാനിള്ള സ്ഥലം മാത്രം മണ്ണിട്ട് നികത്തി അതിന്മ്മേല് ആണ് വീട് നില്ക്കുന്നത് (അതുകൊണ്ടാണ് എന്റെ വീടിന് അച്ചന്“ നികത്തില് “എന്ന് പേരിട്ടത് )റോഡില് നിന്ന് വീട്ടിലേക്ക് കയറുവാന് ഒരു ചെറിയബണ്ടും ഉണ്ട്....വീടിന് ചുറ്റൂം വെള്ളമാണ്.വെള്ളതില് ചെറിയ വട്ടക്കൂനകളില് തെങ്ങും തൈകളൂം നട്ടിട്ടൂണ്ട് ...അന്ന് അത് നല്ല ഒഴുക്കുള്ള കണ്ണ് നീര് പോലത്തെ വെള്ളം ആയിരുന്നു.അന്ന് ഞങ്ങളെല്ലാം കുളിക്കുന്നത് വീടിന് വേണ്ടി മണ്ണെടുത്ത ദീര്ഘചതുരകൃതിയിലുള്ള വലിയകുളത്തിലായിരുന്നു. അങ്കണവാടിയില് പോകാന് തുടങ്ങിയതിന് ശേഷം സ്ഥിരമായി രാവിലെ ലളിത ടീച്ചറുടെ കൂടെയാണ് പോകുന്നത് ...ടീച്ചര് പതിവായി എന്റെ വീടിനടുത്ത് കൂടിയാണ് പോകുകയും വരുകയും ചെയ്യുന്നത് .എന്നും രാവിലെ അമ്മ ,കുളിപ്പിച്ച് ഉടുപ്പൂം നിക്കറും ഒക്കെ ഇടീച്ച് ഒരുക്കി നിര്ത്തും .ടീച്ചര് വരുമ്പോള് കൂടെ പോകും.........അന്നെനിക്ക്, എന്തൊ.......പോകാന് ഒരു മടി....പറയാന് പറ്റില്ല,പറഞ്ഞാല് അടിപൊട്ടും.............അങ്ങനെ മനസ്സില്ലാമനസ്സോടെ നില്ക്കുമ്പോള് .......അതാ കുറച്ച് ദൂരെ ലളിത ടീചര് നടന്നു വരുന്നു.പിന്നെ ഒട്ടും അമാന്തിച്ചില്ല...........നേരെ എടുത്ത്ചാടി വെള്ളത്തിലേക്ക്.തൊട്ട് പുറകെ അമ്മയും.ടീച്ചര് വന്നപ്പോള് കണ്ടകാഴ്ച്ച.....അമ്മയും മോനും വെള്ളത്തീന്ന് കയറിവരിന്നു.അമ്മ ടീച്ചറോട് കാര്യം പറഞ്ഞു......ടീചര് മൂക്കത്ത് വിരല് വെച്ചൂ.ഇവനെ ഞാന് കൊണ്ടുവന്നോളാം....ടീച്ചര് പൊയ്ക്കോ ......എന്ന് പറഞ്ഞിട്ട് ,അമ്മ എന്റെ ഡ്രസ് മാറ്റി വേറേ ഇടിവിച്ചു. പിന്നീട് കൊണ്ടുപോകാനായി എന്റെ കയ്യില് പിടിച്ചൂ, ,അമ്മ അങ്ങോട്ട് വലിക്കുമ്പോള് ഞാന് ഇങ്ങോട്ട് വലിക്കും.....കുറേ നേരം ശ്രമിച്ചിട്ടും ഞാന് നടക്കാന് കൂട്ടാക്കിയില്ല..അവസ്സാനം ക്ഷമ കെട്ട് അമ്മ അവിടെ ഉണക്കാനായ് കീറിയിട്ട ഒരു മടലിന്റെ കഷണം.എടുത്ത് തലങ്ങും വിലങ്ങും പെരുമാറിയിട്ട് ചില അനുസരണ യില്ലാത്ത ആട്ടിന് കുട്ടിയെ വലിച്ച് കൊണ്ടുപോകുന്നത് പോലെ എന്നെ കൊണ്ടുപോയി.....എന്റെ വീടിന്റെ മുമ്പിലെ പാടം മുറിച്ച് കടന്നാല് അച്ചന്റെ കുടുബവീട്ടില് എത്തം....നേരെ വലിച്ച് അവിടേക്ക് കൊണ്ടുവന്നു.ഈസമയത്തെല്ലം മര്ദ്ധനം മുറക്ക് നടക്കുന്നുണ്ട്.....കരഞ്ഞ് കൂകിവരുന്ന എന്നേയും,കലിതുള്ളിവരുന്ന അമ്മയേയും കണ്ടപ്പോള് “പപ്പ”(അച്ചന്റെ ജ്യേഷ്ടന്)ഒത്ത്തീര്പ്പിന് വന്നു.നീപൊയ്ക്കോ.....ഇവനെ ഞാന് കൊണ്ടുപൊയ്ക്കോളം ....എന്ന് പറഞ്ഞിട്ട് എന്നെ എടുത്ത് ചുമലില് കിടത്തി,നടക്കാന് തുടങ്ങിയതുംഞാന് കുതറി പിടഞ്ഞ് നിലത്തേക്ക് ഊര്ന്നു....പക്ഷേ “പപ്പാ” പിടിവിട്ടില്ല.....അടുത്ത നിമിഷം കൊടുത്തു പപ്പയുടെ കയ്യില് ഒരു ഉശ്ശിരന് “കടി”...താഴത്തെയും ...മുകളിലത്തെയും മുമ്മൂന്ന് പല്ല് വീതം കയ്യില് ആഴ്ന്നിറങ്ങി......,ആരൊക്കയോ വന്ന് എന്റെ കടിവിടുവിച്ചു......പപ്പയുടെ കയ്യില് ചോരയുടെ പ്രളയം.....എന്റെ വായിലും ചോര...ചോര കണ്ടതോടെ ഞാന് കുറച്ച് അടങ്ങി....ചോരതുടച്ച് കളഞ്ഞ് കയ്യില് ഒരുതുണിചുറ്റിക്കെട്ടി എന്നേയും എടുത്ത് പപ്പ നടന്നു....ഞാന് പതിയെ തോളിലേക്ക് ചേര്ന്ന് കിടന്ന് ഏങ്ങലടിച്ചുകൊണ്ടിരുന്നു....പോകുന്ന വഴിയില് കണ്ണംമ്പള്ളില് രമേശന് അണ്ണന്റെ വീട്ടിലെ കിണറ്റില് നിന്നുംവെള്ളം കോരികുടിപ്പിച്ചതും...കണ്ണും മുഖവും കഴികിച്ചതും...ഇന്നും ഞാന് ഓര്ക്കുന്നു...ഇപ്പോഴും പപ്പ ഇടയ്ക്കിടയ്ക്ക് ആ,.....കഥപറഞ്ഞിട്ട് കയ്യിലെ തടിപ്പ് എനിക്ക് കാണീച്ച് തരും...ഇന്നും അത് കാണുമ്പോള് അറിയാതെ എന്റെ ഉള്ളില് ഒരു നൊമ്പരം അനുഭവപ്പെടും.
Pages
Monday, November 21, 2011
എന്റെവികൃതിത്തരങ്ങൾ അഥവാ തല്ല്കൊള്ളിത്തരങ്ങള്
ഇത് ബാല്ല്യ കാലത്തിലേക്കുള്ള ഒരെത്തിനോട്ടം ആണ്... എത്ര സുന്ദരമായിരുന്നു.........ആ കാലം.ഉത്തരവാദിത്തങ്ങളും,ജീവിതത്തിന്റെ കൂട്ടലും,കിഴിക്കലും ഒന്നും ഇല്ലാതെ.....സര്വ്വാംഗസ്വാതന്ത്രത്തോടെ പാറിനടന്ന......ആ...കാലമൊരുനെടുവീര്പ്പോടുകൂടി അല്ലാതെ ഓര്ക്കുവാന് സാധിക്കുന്നില്ല.ഒപ്പ, തീരാത്ത നഷ്ടബോധവും....ഇത് പറയുമ്പോള് എന്റെ മനസ്സില് മായാതെ നില്ക്കിന്ന ഒരു സംഭവം ഉണ്ട് .ഞാന് അക്ഷരം പഠിച്ചത് പലസ്ഥലങ്ങളില്,വ്യത്യസ്ത ഗുരുനാഥന് മാരുടെ ശിക്ഷണത്തിലായിരിന്നു.ത്രാച്ചേരിമുട്ടേല് ഗുരുമന്ദിരത്തിനോട് ചേര്ന്ന് ഓലകൊണ്ട് കെട്ടിമറച്ച ഗുരുകുലത്തില് ,താഴെ നല്ല പൂഴിമണല് വിരിച്ച് അതിന്റെ മുകളില് പലക ഇട്ടിരുന്ന് ഞാന് ആദ്യാക്ഷരങ്ങള് ഏറെ കുറേ ഹൃദിസ്ത്മാക്കി,പിന്നീട് കുറച്ച് നാള് അമ്മവീടിനടുത്ത് പൂച്ചവാതുക്കല് രാമനാശാന്റെ യടുത്ത് ,അതിന് ശേഷം വീടിന് കിഴക്ക് തെക്ക് മാറി “പമ്മീശ്ശരന്റെ” പലചരക്ക് കടയ്ക്കടുത്ത് അങ്കണവാടിയിലായി പഠിത്തം .അവിടുത്തെ ലളിത ടീചറും ,രത്നമ്മ ടീച്ചറുംഎനിക്ക് അറിവിന്റെ വെളിച്ചം പകര്ന്ന് തന്നു. ഇനിയാണ് സഭവം ...........വെറും സംഭവം അല്ല....നല്ല വേദനയുള്ള ഓര്മകള് .......................എന്റെ വീട് അന്ന് പാടത്തിന് നടുവില് ഒരു വീട് വെക്കുവാനിള്ള സ്ഥലം മാത്രം മണ്ണിട്ട് നികത്തി അതിന്മ്മേല് ആണ് വീട് നില്ക്കുന്നത് (അതുകൊണ്ടാണ് എന്റെ വീടിന് അച്ചന്“ നികത്തില് “എന്ന് പേരിട്ടത് )റോഡില് നിന്ന് വീട്ടിലേക്ക് കയറുവാന് ഒരു ചെറിയബണ്ടും ഉണ്ട്....വീടിന് ചുറ്റൂം വെള്ളമാണ്.വെള്ളതില് ചെറിയ വട്ടക്കൂനകളില് തെങ്ങും തൈകളൂം നട്ടിട്ടൂണ്ട് ...അന്ന് അത് നല്ല ഒഴുക്കുള്ള കണ്ണ് നീര് പോലത്തെ വെള്ളം ആയിരുന്നു.അന്ന് ഞങ്ങളെല്ലാം കുളിക്കുന്നത് വീടിന് വേണ്ടി മണ്ണെടുത്ത ദീര്ഘചതുരകൃതിയിലുള്ള വലിയകുളത്തിലായിരുന്നു. അങ്കണവാടിയില് പോകാന് തുടങ്ങിയതിന് ശേഷം സ്ഥിരമായി രാവിലെ ലളിത ടീച്ചറുടെ കൂടെയാണ് പോകുന്നത് ...ടീച്ചര് പതിവായി എന്റെ വീടിനടുത്ത് കൂടിയാണ് പോകുകയും വരുകയും ചെയ്യുന്നത് .എന്നും രാവിലെ അമ്മ ,കുളിപ്പിച്ച് ഉടുപ്പൂം നിക്കറും ഒക്കെ ഇടീച്ച് ഒരുക്കി നിര്ത്തും .ടീച്ചര് വരുമ്പോള് കൂടെ പോകും.........അന്നെനിക്ക്, എന്തൊ.......പോകാന് ഒരു മടി....പറയാന് പറ്റില്ല,പറഞ്ഞാല് അടിപൊട്ടും.............അങ്ങനെ മനസ്സില്ലാമനസ്സോടെ നില്ക്കുമ്പോള് .......അതാ കുറച്ച് ദൂരെ ലളിത ടീചര് നടന്നു വരുന്നു.പിന്നെ ഒട്ടും അമാന്തിച്ചില്ല...........നേരെ എടുത്ത്ചാടി വെള്ളത്തിലേക്ക്.തൊട്ട് പുറകെ അമ്മയും.ടീച്ചര് വന്നപ്പോള് കണ്ടകാഴ്ച്ച.....അമ്മയും മോനും വെള്ളത്തീന്ന് കയറിവരിന്നു.അമ്മ ടീച്ചറോട് കാര്യം പറഞ്ഞു......ടീചര് മൂക്കത്ത് വിരല് വെച്ചൂ.ഇവനെ ഞാന് കൊണ്ടുവന്നോളാം....ടീച്ചര് പൊയ്ക്കോ ......എന്ന് പറഞ്ഞിട്ട് ,അമ്മ എന്റെ ഡ്രസ് മാറ്റി വേറേ ഇടിവിച്ചു. പിന്നീട് കൊണ്ടുപോകാനായി എന്റെ കയ്യില് പിടിച്ചൂ, ,അമ്മ അങ്ങോട്ട് വലിക്കുമ്പോള് ഞാന് ഇങ്ങോട്ട് വലിക്കും.....കുറേ നേരം ശ്രമിച്ചിട്ടും ഞാന് നടക്കാന് കൂട്ടാക്കിയില്ല..അവസ്സാനം ക്ഷമ കെട്ട് അമ്മ അവിടെ ഉണക്കാനായ് കീറിയിട്ട ഒരു മടലിന്റെ കഷണം.എടുത്ത് തലങ്ങും വിലങ്ങും പെരുമാറിയിട്ട് ചില അനുസരണ യില്ലാത്ത ആട്ടിന് കുട്ടിയെ വലിച്ച് കൊണ്ടുപോകുന്നത് പോലെ എന്നെ കൊണ്ടുപോയി.....എന്റെ വീടിന്റെ മുമ്പിലെ പാടം മുറിച്ച് കടന്നാല് അച്ചന്റെ കുടുബവീട്ടില് എത്തം....നേരെ വലിച്ച് അവിടേക്ക് കൊണ്ടുവന്നു.ഈസമയത്തെല്ലം മര്ദ്ധനം മുറക്ക് നടക്കുന്നുണ്ട്.....കരഞ്ഞ് കൂകിവരുന്ന എന്നേയും,കലിതുള്ളിവരുന്ന അമ്മയേയും കണ്ടപ്പോള് “പപ്പ”(അച്ചന്റെ ജ്യേഷ്ടന്)ഒത്ത്തീര്പ്പിന് വന്നു.നീപൊയ്ക്കോ.....ഇവനെ ഞാന് കൊണ്ടുപൊയ്ക്കോളം ....എന്ന് പറഞ്ഞിട്ട് എന്നെ എടുത്ത് ചുമലില് കിടത്തി,നടക്കാന് തുടങ്ങിയതുംഞാന് കുതറി പിടഞ്ഞ് നിലത്തേക്ക് ഊര്ന്നു....പക്ഷേ “പപ്പാ” പിടിവിട്ടില്ല.....അടുത്ത നിമിഷം കൊടുത്തു പപ്പയുടെ കയ്യില് ഒരു ഉശ്ശിരന് “കടി”...താഴത്തെയും ...മുകളിലത്തെയും മുമ്മൂന്ന് പല്ല് വീതം കയ്യില് ആഴ്ന്നിറങ്ങി......,ആരൊക്കയോ വന്ന് എന്റെ കടിവിടുവിച്ചു......പപ്പയുടെ കയ്യില് ചോരയുടെ പ്രളയം.....എന്റെ വായിലും ചോര...ചോര കണ്ടതോടെ ഞാന് കുറച്ച് അടങ്ങി....ചോരതുടച്ച് കളഞ്ഞ് കയ്യില് ഒരുതുണിചുറ്റിക്കെട്ടി എന്നേയും എടുത്ത് പപ്പ നടന്നു....ഞാന് പതിയെ തോളിലേക്ക് ചേര്ന്ന് കിടന്ന് ഏങ്ങലടിച്ചുകൊണ്ടിരുന്നു....പോകുന്ന വഴിയില് കണ്ണംമ്പള്ളില് രമേശന് അണ്ണന്റെ വീട്ടിലെ കിണറ്റില് നിന്നുംവെള്ളം കോരികുടിപ്പിച്ചതും...കണ്ണും മുഖവും കഴികിച്ചതും...ഇന്നും ഞാന് ഓര്ക്കുന്നു...ഇപ്പോഴും പപ്പ ഇടയ്ക്കിടയ്ക്ക് ആ,.....കഥപറഞ്ഞിട്ട് കയ്യിലെ തടിപ്പ് എനിക്ക് കാണീച്ച് തരും...ഇന്നും അത് കാണുമ്പോള് അറിയാതെ എന്റെ ഉള്ളില് ഒരു നൊമ്പരം അനുഭവപ്പെടും.
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
5 comments:
ഓര്മ്മകള്.. അതും കുട്ടികാലത്തെ ഓര്മ്മകള്...ഞാനും ഓര്ക്കുന്നു പലതും
കുട്ടിക്കാലത്തെ ഓര്മ്മകള് അയവിറക്കാന് ഇഷ്ട്ടപ്പെടാത്ത ആരുണ്ട് ...
കമെന്റ്റ് വെരിഫിക്കേഷന് ഒഴിവാക്കുക ..
ശിഖണ്ഡിക്കും,faisumadeenaക്കും നന്ദി,കമന്റ് വെരിഫിക്കേഷന് ഒഴിവക്കിയിട്ടുണ്ട്
Super.
Post a Comment