സർപ്പക്കാവ്....

അന്തിമയങ്ങുന്നനേരത്ത് ഞാനെന്നു-
മമ്മയോടൊന്നിച്ച്പോയിരുന്നു.
തെക്ക്പടിഞ്ഞാറുദിക്കിലാക്കാവിലൊ-
രന്തിതിരിതെളിച്ചീടാൻ.......

അന്തിമയങ്ങിയനേരത്തും കാവിലൊ-
രന്ധകാരം നിഴലിച്ചു.....
ഇലച്ചാർത്ത് കാറ്റിലുലഞ്ഞ നേരം-
ചെറു ചോപ്പൊന്നു വീശി മറഞ്ഞു ദിനകരൻ.

വള്ളിയിൽ തൂങ്ങിയൊരണ്ണാറക്കണ്ണ-
നെൻ കണ്മുന്നിൽ ചാടിയൊളിച്ചു.
തുംഗമാം വൃക്ഷപടർപ്പിൽ പലവിധ-
പക്ഷിതൻ മൃദു കള കൂജനങ്ങൾ.

മരമുണ്ട്,പനയുണ്ട്..ചൂരൽ പടർപ്പുണ്ട്,
ഒരുകൊച്ചുകുളമുണ്ട് നടുവിൽ.
ചിത്രകൂടങ്ങൾക്കകമേ വസിക്കുന്ന,
മണിനാഗദൈവങ്ങളുണ്ട്.

ആണ്ടിലൊരായില്ല്യം നാളിൽ കളം-
വരച്ചാടുന്നു നാഗദൈവങ്ങൾ.
മഞ്ഞളും,പാലും ,പഴങ്ങളും,പൂക്കളും,
കവുങ്ങിന്റെ പൂക്കുല വേറെ വേണം.

പുള്ളുവ വീണയും പുള്ളോർകുടങ്ങളും,
നാഗമ്പാടിതൻ വായ്പ്പാട്ടും കുരവയും.
ദൃഷ്ടിക്ക് നാവേറു പാടാൻ ചിലർ ചെറു-
ദക്ഷിണ വെച്ചു തൊഴുതു നിൽക്കും..


കാറ്റത്ത് വീണ്കിടക്കുമിലയൊക്കെ-
യമ്മയടിച്ചുതെളിച്ചു.
വെള്ളമൊരല്പം കുടഞ്ഞ് വെടിപ്പാക്കി,
വേനൽമഴപെയ്തപോലെ.

തലമുറകൾ തിരിയിട്ടു തെളിച്ചൊരാ-
കൽ വിളക്കവിടെയുണ്ടിന്നും..
ശതാബ്ദം പിറകിലായാരോപ്രതിഷ്ടിച്ച,
കാലാധിവർത്തിയാം സ്മരണ ശില.

എണ്ണതിരികത്തി;സ്വർണപ്രഭവീശി,
ചന്ദനഗന്ധമൊഴുകി.......
കണ്ണടച്ചൊരുമാത്ര നിന്നുഞാനങ്ങനെ,
മാനസം  മാലേയപൂരിതമായ്